Waarom lijken je patronen juist sterker te worden als je je Changespirerende proces begint?
Ben je eindelijk begonnen met je Changespirerende proces, komen je patronen extra sterk naar voren om maar niet te spreken van je weerstand.
Denk je ‘nu ga ik gelukkig worden’ voel je je depri en verkrampt.
Probeer je je slechtere dag weg te moffelen (de ergste ‘pijn’ althans) achter het (bijna vrolijk geuite) idee van: ‘krampje vandaag’ ; blijkt er niets geen ‘…-pje’ achter te zitten.
Wat is dat toch met een ontwikkelingsproces dat het zo moeilijk maakt?
Waarom niet doel 1, 2, 3 geformuleerd en dan gewoon gehaald en ‘tsjakka’!
Misschien geeft het woord ont-wikkelen ons wel een hint.
Het woord ‘wikkels’ geeft al aan dat dat zoiets is als: “doeken” die stevig ergens omheen zitten en ons ‘ingewikkeld’ hebben gemaakt.
Dan kan het bijna niet anders dan dat die wikkels zich niet makkelijk laten verwijderen.
En als je dan begint te zien wat er onder die wikkels zit, dan oogt dat best heel kwetsbaar en onbeschermd.
Zodanig zelfs dat je de wikkels er weer snel om wilt doen .
Tenzij je weet dat ‘kwetsbaar’ juist de bedoeling is natuurlijk, maar de meeste mensen zitten daar nog niet in hun proces.
De ‘wikkels’ zijn een metafoor voor de overlevingspatronen die we gebruiken in ons dagelijks leven.
We denken namelijk dat we die ingewikkelde bescherming nodig hebben.
Want we hebben geleerd dat we in een wereld leven van dualiteit.
Zodra er dualiteit is – twee: ik en de buitenwereld- ben je afgescheiden.
Je voelt je alleen, verdrietig en boos en gaat je beschermen: je wikkelt je in beschermingsmechanismen.
Er is geen denken aan dat we dat zo maar opgeven en ons bloot stellen.
Wanneer willen we ons toch ont-wikkelen?
Als we zien dat we de wikkels zelf creëren en dat die wikkels ons helemaal niet beschermen maar een verstikkend harnas vormen waardoor de levensadem afgesneden wordt.
Het lastige van de wikkels is dat ze alle levendigheid beklemmen.
Je levensadem wordt bekneld; je kan letterlijk niet groeien.
En gelukkig gaat dat na een tijdje schuren.
Het signaal om de wikkels er af te willen is gegeven.
Dan is er nog een voorwaarde om die wikkels te ont-wikkelen:
je moet te zien krijgen dat een leven zonder wikkels juist de bedoeling is.
Je moet ervaren en zien dat het Leven niet een ingewikkelde overlevingsslag is maar een kwestie van deelnemen en overgave.
In het Changespirerende proces gaan we hier onder andere mee aan de slag door het benoemen van een licht/ flow-moment.
En echt iedereen heeft zo’n moment meegemaakt en dan weet je met je gevoel dat dit de bedoeling is van je leven!
(Dit kan je overigens oefenen in onze vorm van meditatie: Deditatie)
Die twee factoren samen: inzicht in dat je het zelf doet en weten met je hart dat het leven ten volle geleefd mag worden, is de drijfveer voor verandering.
Als je dat dan gaat doen dan is dat een kwestie van vallen en opstaan en, vooral, volhouden.
Het ‘oude vertrouwde’ probeert zich namelijk te handhaven. En wat niet meer bruikbaar is moet losgelaten en gezuiverd worden.
We noemen dit een holistische benadering vanuit een nieuw paradigma (lees ook Vernieuwend Integraal Coachen als je dit zelf bij anderen wilt faciliteren).
